تصور می‌کردم از قله‌های ترقی بالا می‌روم حال آن که سقوط می‌کردم. زندگی به راستی این‌گونه بود. در نظر مردم از نردبان ترقی بالا می‌رفتم اما به همان اندازه زمین زیر پایم خالی می‌شد و حالا همه چیز تمام شده و تنها مرگ برجاست. مرگ ایوان ایلیچ/ لئو تولستوی

واقعیت صرف درگذشت یکی از آشنایان نزدیک، مطابق معمول، علاوه بر تصوراتی پیرامون جابه‌جایی‌ها و ترفیعات احتمالی، که زاییده‌ی مرگ ایوان ایلیچ بود، این احساس رضامندی را در همه‌ی کسانی که از آن باخبر شدند برانگیخت که: «ایوان ایلیچ مرده است نه من». مرگ ایوان ایلیچ/ لئو تولستوی

در ابتدا که کارهای خانه هنوز سامان نگرفته بود و مرتب نشده بود و لازم بود چیزی را بخرند، چیزی را سفارش بدهند، چیزی را جابه‌جا کنند و چیزی را تنظیم کنند، زندگی به خوشی می‌گذشت و هرچند میان زن و شوهر بگومگوهایی درمی‌گرفت اما هر دو چنان راضی بودند و آن‌قدر کار داشتند که کار به جاهای باریک نمی‌کشید. وقتی خانه سامان گرفت زندگی کمابیش کسالت‌بار شد و به نظرشان رسید که چیزی در زندگی کم دارند. مرگ ایوان ایلیچ/ لئو تولستوی

چهل و سوم آوریل سال ۲۰۰۰ امروز روز بزرگی است. اسپانیا شاه پیدا کرده است. سرانجام پیدایش شد. شاه منم. خودم امروز این موضوع را کشف کردم. یادداشت‌های یک دیوانه/ نیکلای گوگول