۲۳۸ صفحه در ۶ ساعت و ۳۰ دقیقه.
‌
یکی از چیزهایی که «جان لنچستر» در آن فوق‌العاده است، توضیح دادن‌های ساده‌اش است. او در تفکیک مفاهیم پیچیده به زبانی قابل دسترس و همراه با یادآوری‌های کوچک بسیار تواناست، مانند استاد دانشگاهی با کت چرم که در یک کافه سمینار برگزار می‌کند. و باز هم از قدرت این نویسنده‌ی بریتانیایی‌ست که این شیوایی و فصاحت کلامش را به راوی عینکی و مهربان کتابش، «کاوانا» هم منتقل می‌کند.
‌
داستان «دیوار» در انگلستان رخ می‌دهد و در آینده‌ای نه‌چندان دور، جایی که هوا، استعاره‌ای سنگین است و از زمانی که یک رویداد آب‌وهوایی آخرالزمانی که "دگرگونی"اش می‌خوانند اتفاق می‌افتد، زندگی همگان به‌کلی تغییر پیدا می‌کند. خراب‌آبادی که «لنچستر» در پنجمین رمان خود آفریده، حکایتی محیطی‌ست که توانسته در عین آزاردهندگی، سرگرم‌کننده نیز باشد. یک برون‌یابی حساب‌شده از همه‌ی آن‌چه که امروز موارد نگرانی هستند: از بالا آمدن سطح آب دریا بگیر تا سیاست‌های ضد پناه‌جویی که جنبه‌هایی پادآرمان‌شهری به این رمان می‌دهند.
‌
«لنچستر» در «دیوار»، انگستان را به قلعه‌ای تبدیل کرده که دیواری ۱۰هزار کیلومتری، "ما" را از "دیگران" جدا کرده و جامعه‌ی به‌اصطلاح نخبه‌اش که حکم سیاست‌مدارانش را دارند، تمام انرژی لازم را از مردم مایه می‌گذارند تا از آن دفاع کنند.
‌
شاید راوی کتاب ذهن شلوغی داشته باشد اما، جهانی که او درش می‌زیَد، جهانی وحشیانه است. "دیگران"ی که موفق به عبور از دیوار می‌شوند، یا به دریا سپرده می‌شوند یا کشته می‌شوند و اگر بتوانند ثابت کنند که می‌توانند به درد دولت بخورند، به‌عنوان "یاور" و اموال دولت به خدمت گرفته می‌شوند و به شهروندانی که تموّل مالی دارند، قرض داده می‌شوند که یادآور همان نظام برده‌داری معروف است.
‌
«دیوار» مفهومی هوشمندانه، روشن‌بینانه و انگار به‌موقع است. «لنچستر» با آن کنترل آهسته و پیوسته‌اش، ظلم دنیای عجیب‌و‌غریب‌اش را نمایان می‌کند و سپس خواننده‌اش را با مفاهیم فلسفی غرق می‌کند. البته که لحظاتی هیجان‌انگیز هم در کتاب رقم می‌خورند زمانی که آن "دیگران" مرموز به دیوار حمله می‌کنند؛ "دیگران"ی که در طول داستان هیچ‌گاه نخواهیمشان شناخت اما حتی این حسّ تعلیق هم از زشتی این مرز بتونی ۱۰هزار کیلومتری برای حفاظت از منابع طبیعی برای قشری خاص نمی‌کاهد.
‌
این رمان ماجرای یک پایگاه نظامی مخوف به نام "دیوار" را روایت می‌کند که برای محافظت کشور از ورود مهاجران غیرقانونی یا به توصیف نویسنده "دیگران" ساخته شده است.