سبک‌طنز نویسنده به مذاقم خیلی خوش آیند نبود ، یعنی احتمال می دهم اگر یک‌روز خاطره طنزی را از زبان راوی بشنوم به آن نمی خندم . اما به دلیل اینکه اثر دیگری از نویسنده نخوانده ام نمی توانم تشخیص بدهم طنزِ آقای عیوضی رقیق است یا بخاطر غلیظ بودن فضای تقدسی و معنوی اربعین فیتیله طنز کار را پایین کشیده اند ؟! به هرحال در فضای سفرهای دوستانه موقعیت های طنز خیلی زیادند در اربعین که بخاطر شرایط خاص سفر بیشتر از سایر مقصد ها ...در نهایت برداشت کلی ام غلبه "رعایت کردن" بر "روایت کردن" بود.

از نقاط مثبت اثر می شود به روان بودن کتاب و حجم مناسبش اشاره کرد [ خیلی کش نیامده بود خیلی هم مختصر نبود. ] پیشگام شدن و پا گذاشتن به این وادیِ متفاوت_شوخی شوخی با اربعین‌هم‌شوخی :)_  هم خودش یک‌جور مزیت قابل تقدیر است . این دومین کتاب طنز اربعینی ست که می خوانم و به دنبال آثار قوی تر و  راضی کننده تر هستم‌.