درون مایه اصلی داستان حاضر عشق است. پیرمردی مرفه با زنی خارج از جایگاه طبقاتی خود رابطه برقرار می کند. دختر داستان، نقش یک شیء قابل تملک را دارد، یک شیء خریدنی که با پول معامله می شود. پیرمرد علاوه بر سلامت جسمانی، تنها به فضیلت خود می اندیشد، یعنی به چهره پاک و مقدسی که می خواهد از خود ارائه دهد و برای اثبات آن قرار است با دلسوزی و شفقت در حق دختری جوان، او را از فقر و بدبختی برهاند. دغدغه او ممنوعیت یا مذموم بودن رابطه اش با دختر جوانی است که می تواند جای فرزندش باشد.