به نام خدا 
از لحظه ای که کتاب رو باز میکنی، کتاب تورو با خودش میبره تا وقتی که به لحظه ای میرسی که با وجود سوزش چشم نمیتونی کتاب رو زمین بزاری.

درود


این جلد دقیقا ادامه ی جلد قبله، اگر این جلد و جلد قبل، یه کتاب می شدن هیچکس حتی بو هم نمی برد. 

راستش رو بخواید، این جلد حتی از جلد 7 هم برای من جذابیت بیشتری از نظر داستان داشت، کاری به بقیه جنبه ها ندارم، داستانش کشش خیلی زیادی داشت.

البته همونطور که هم از اسم کتاب و هم از خلاصه ی پشت جلد معلومه،  همش منتظری تا هالت زخمی شه و به اون قسمت داستان زودتر برسی و همین هم باعث میشه که برای خلاص شدن از اون تعلیق به سرعت خواندنت اضافه کنی تا برسی به قسمت اصلی که این هم میشه یک نوع کشش بی نظیر.

 وقتی هم که میرسی به اواسط کتاب و بخش اصلی، داستان یقه تو رو میگیره و با خودش می بره و نمیتونی کتابو زمین بزاری.

اواخر کتاب هم کم کم میره به سمت پایان بندی قاعدتا.

فضا سازی ؟ شخصیت پردازی ؟ فراز و فرود ؟ 
بی نظیر، بی نظیر، بی نظیر.

بریم کمی هم به نقاط ضعف بپردازیم و اتمام یادداشت :

وای از ترجمه، وای از ترجمه، آقای مسعود ملک یاری از شما انتظار نداشتیم.

اسم ها اصلا یه چیز قاطی پاتی ای بودن بیاید چند تا مثال بزنم :
یه جا به مورگاراث در جلد های قبل اشاره شد که  در جلد های قبل مورگاراث ترجمه شده بود، گفته شد:  مارگارت(یه همچین چیزی بود) -_-
دپارنیو در جلد 3 رو یادتونه؟ ترجمه شده بود دپارنیکوس.
چند جا اشتباهی به اسکاندیایی ها گفته شده بود اسکاتلندی ها.
و ...

آقای مسعود ملک یاری ما از شما که این شخصیت هارو با ترجمه ی شما شناختیم انتظار نداشتیم، البته شاید بستگی به جنبه های دیگه ای مثل ویراستاری داشته باشه. 
یه ایراد دیگه از ترجمه هم این بود اشتباهی مثلا یه جا به هوراس گفته میشد رنجر :) و اشتباهاتی از این قبیل.
به هر حال، ترجمه ایراد داشت.

یک جای دیگه ی کتاب که من اون رو هم نقطه ضعف میدونم، هم آوردن قضیه ی تنیسان بود، یه جورایی انگار فلنگن قضیه رو سریع میخواست جمع و جور کنه و هم بیاره.

با وجود این نقطه ضعف ها، حس کردم اگه بهش 4/5 ندم کم لطفیه.

ممنونم که تا اینجا خوندید یا روزنامه وار رد کردید که حق دارید :) 

در پناه حق.