زمانی که در اهواز به تحصیل مشغول بودم، یکی از مشاورهای درس خارج آیت‌اللّٰه موسوی، این کتاب را برای آشنایی با قواعد فقهی معرّفی کرد.
این کتاب برای آشنایی با قواعد فقهی رایج در فقه امامیّه نگاشته شده. ۱۰۰ قاعده در این کتاب موجود است، به علاوۀ خاتمه‌ای دربارۀ امر به معروف و نهی از منکر. در هر بخش، ابتدا معنای قاعده ذکر شده، سپس انواع مدرک‌های احتمالی برای آن قاعده، و در نهایت، چند فرع فقهی به عنوان نمونه‌هایی از تطبیق قاعدۀ محلّ بحث درج شده.
کتاب به زبان عربی روان نگاشته شده. از آنجا که نویسنده از شاگردان آیت‌اللّٰه خویی بوده، در این کتاب، تکیۀ بسیاری بر آثار و کتاب‌های محقّق خوئی است.
کسانی که در حال فقه‌آموزی هستند، برای آشنایی ابتدایی و مقدّماتی، می‌توانند از این کتاب استفاده کنند تا بعد از کسب آشنایی اجمالی، بتوانند به کتاب‌های عمیق‌تر دربارۀ قواعد فقهی مراجعه کنند.
        

          قواعد فقهی، از جمله ابزارهای یک فقیه و یا یک حقوقدان به شمار می روند که می توانند به حد زیادی، استنباط فقهی-حقوقی او را آسان کنند.
این کتاب، دامنه قواعد را بسیار گسترده کرده و در شرایطی که در ذهن فقهیِ ما، شاید پنج شش قاعده بیشتر وجود نداشته باشد، صد قاعده فقهی را معرفی نموده است.
هر قاعده در حداکثر دو صفحه، تفسیر شده و سپس مدرک و مصادیق آن مطرح شده اند.
نگارنده مبنای فکری و فقهی اش، مکتب مرحوم خویی اهلی الله مقامه الشریف است و به همین دلیل بر ساده سازی هرچه بیشتر تاکید دارد.
البته از دیگر ویژگی های ماخوذ از مکتب مذکور در این کتاب می توان به رد کردن روایات متعدد به دلیل نقص های کوچک در اسناد اشاره کرد.
اگر فقه یا حقوق می خوانید و در لابلای حجم فروعات گم می شوید، این کتاب با دسته بندی قواعد کمک بزرگی به فهم فقهی شما خواهد کرد.