داستانی از کودکی شهید شهریاری نجیب
از مدل شهید تهرانی مقدم که از اول شروع کرد و به یک نقطه رساند و یک جمله تکرار شونده داشت و مخاطب با کلان شخصیت شهید و کارهایش اشنا شد بیشتر خوشم امد تا این مدل که یک  برش  مطرح شود.در کل  متوسط بود. یاد کتابهای اخیری که کانون پرورش فکری برای مفاخر  چاپ کرده؛ افتادم. 
تصویرگری بیشتر جذبم کرد تا قصه! 
این تقویم اخر کتابها را خیلی دوست داشتم! 
راستی مادربزرگش طی چه اتفاقی نبوغ ریاضی اش را کشف کرده بود!