چخوفدر قصه نسبتا بلند «عروس»،دختران جوان را مخاطب قرار می دهد،از آنان می خواهد قفس تنگ و تنک عرف و سنت های دست و پا گیر را بشکنند که راه برای رشد فکری و اندیشگی دختران می بندد و زنان را به جنسیت و زن بودنشان محدود می کند.دختر جوان در کنار مادر و مادر بزرگش در شهرکی می زیند،اگرچه از رفاه نسبی برخوردارند،اما افق دیدشان در محدوده حصارهای باغ خانه شان و حداگثر تا کلیسای شهرک شان است و به همین روی می خواهند دختر نوجوان خانواده را به رسم دیرینه به خانه بخت بفرستد،آن هم به همسری پسر کشیش کلیسای شان که تن به کار نمی دهد و در عوض نیمچه ذوقی دارد در نواختن ویلون.اما ورود خوشایندی دور،از مسکو،افق های تازه یی را در برابر دختر جوان می گشاید؛اندیشه برانگیز.