...هرچند بسیار گفته اند شریف ترین نوع رجوع به کتاب، پرسش داشتن است لیکن این نحو مطالعه بسیار در معرض افتادن به دام سوداگری است که آن را در زمره اطوار کتاب نخواندن شمردیم. ... واقعیت این است که پرسش داشتن جسمی دارد و جانی. آنچه ممدوح است جان پرسیدن است که مارا از برج عاج دانای کل بودن به پایین می آورد و طالب و آماده شنیدن می کند. به میزان نزدیکی ما به این جان، حال ما از دارندگان سوال شبیه سائلین می شود، یعنی به جای آنکه ‌پرسش در ید اراده ما باشد، وجود مارا احاطه می کند. پرسه زدن سائلین و دراویش که برای کشتن حس کبر بود، نحوی ظهور طلب درونی شان بود! ... اینگونه که بنگریم کتاب خواندن یک طور بیشتر نیست و آن پرسه زدن در حال و هوای کتاب است...کتاب خواندنی که معاشرت، انس و در نهایت سرگشتگی با کتاب و در واقع نویسنده کتاب را در پی دارد. بهترین نویسندگان و بهترین کتاب ها نیز در طول اعصار در آرزوی معدود مخاطبانی نوشته شدند که با پرسه زدن آشنا بودند...