زمانی که من خیلی علاقه‌ای به کتاب خواندن نداشتم و از این کار فاصله گرفته بودم، این کتاب من رو به دنیای قشنگ کتاب و کتابخوانی برگردوند. صرفا چون از جلدش خوشم اومده بود!
واقعا از بهترین کتاب‌هایی بود که تاحالا خوندم. دلیلش هم به احتمال زیاد اینه که واقعا تونستم یومی رو درک کنم و مسیری که طی کرد، برام خیلی جالب بود و دوست داشتم بدونم بقیش چی میشه! طرز نوشتن نویسنده هم خیلی روان بود و خواندن رو جذاب‌تر کرد.
اگه دارین تسلیم می‌شین و دیگه دوست ندارین ادامه بدین، این کتاب رو پیشنهاد می‌کنم!
        

          خیلی کتاب قشنگی بود من خیلی تونستم باهاش ارتباط بگیرم و داشت یاد میداد چطوری همین طوری که هستیم خودمون رو قبول کنیم و دوست داشته باشیم✨️
        

          این کتاب منو به صنعت سرگرمی و کمدین علاقه مند کرد 
        

          این کتاب تموم شد و واقعا توقع نداشتم اینقدر خوب باشه. به شدت با یومی همزاد پنداری کردم. قلم روان و زبان ساده ای داشت و من دنبال همچین کتابی می گشتم. بنظرم برای نوجوون ها بهترینه. همه مون همچین حسی رو تجربه کردیم که یک چیزی بهمون تحمیل بشه. یومی بهمون نشون میده که تلاش و تلاش و تلاش.... تلاش فقط مهمه. بهمون نشون میده چطور ادامه بدیم:)
        

          اگه از کتاب های که به طور مستقیم از موفقیت و تلاش حرف میزنند بدت میاد این کتاب رو بخون چون به طور خیلی غیر مستقیم از روند زندگی به طور رمان بهت توضیح میده و تلاش شکست و موفقیت رو بهتون نشون میده
        

          کتابی که بهمون کمک میکنه  با خودمون کمی مهربون تر باشیم و بنظر من هر کسی باید خوندنشو تجربه کنه 🤌🏻
        

          این کتاب عالی بودش و پیشنهاد مبکنم همتون بخونید. و برای افراد ۱۳ و ۱۴ سال مناسبه.
این کتاب یاد داد که خودمون رو بپذیریم .
        

          خیلی وایبش خوب بود
        

          بهترین کتاب کره ای دنیا بی نهایت دوسش دارم
        

           اول اینکه من به ندرت پیش میاد رمان کره ای بخونم وانقدر دوستش داشته باشم واین کتاب بشدت من و غرق داستان یومی و خانوادش کرد؛کتاب تسلیم نشو یومی چانگ کتابی پر از انگیزه،قدرت تغییر،جسارت و شجاع بودن بود که شخصیت اصلی کتاب و خونوادش این احساسات و تجربه میکنن شکست میخورن و موفق میشن و.‌..کتابیه که بمن یاد داد خود واقعیم باشم و هدفم و بر اساس علاقم مشخص کنم و نه بخاطر نظر اطرافیان..
اگر دنبال رمان انگیزشی هستین که بتونه در حین خوندن شما رمان درس هایی و بهتون بده این کتاب و پیشنهاد میکنم✦>>>>

        

          خوب بود
        

          کتاب جالبی بود خیلی ازش خوشم اومد یجورایی شخصیت اصلی داستان یومی من و یاد خودم مینداخت درون‌گرا و خجالتی و احساس می‌کردم خودم جای یومی توی داستانم 
من از خوندن این کتاب لذت بردم ولی به نظرم نویسنده میتونست خیلی بهتر بنویسه و شوخی ها و جوک هایی که توی اون استفاده میکنه خنده دار تر و بامزه تر باشه 
ولی در کل کتاب شیرین و سرگرم کننده ای بود پیشنهادش میکنم 
        

          بالاخره داستان یومی چانگ هم تموم شد)) 
اولش قصد نداشتم الان بخونمش و میخواستم تابستون براش وقت بذارم ولی انقدری بی کتابی فشار آورد که نتونستم تحمل کنم و شروعش کردم.
اولش این کتاب آدم رو زیاد جذب نمیکنه چون روند داستان کنده و یکم خسته کننده است اما خب بعد متوجه میشی که اینم بخشی از داستانه دیگه... 
ولی خب به نظرم امید الکی نمیداد،از اون انگیزشی های آبکی ای نبود که دنیارو خوش و خرم نشون میدن بلکه نشون داد که هرچیزی همونطور که ما میخوایم پیش نمیره و زندگی همیشه خوب نیست،اما ما باید با وجود تمام سختی های زندگی بازهم تحمل کنیم و باید برای رسیدن به خواسته هامون تلاش کنیم،بدون هیچ ترس و شکی توی راه موفقیت قدم برداریم و به هیچ کس دیگه ای توجه نداشته باشیم؛همچنین نشون داد وجود یه الگو توی زندگی چقدر میتونه بهمون کمک کنه! 
خیلی جاها تونستم یومی رو درک کنم و خیلی از اتفاقات توی کتاب برای خیلیامون پیش اومده یجورایی.
 و در آخر بهمون نشون داد پدر و مادر ها با وجود مخالفت ها و سخت گیری هایی که دارن خیلی جاها باعث دلگرمیمون میشن و هرکاری که میکنن فقط به خاطر خودمونه))
میگن کتاب خنده داریه،ولی آیا شما با خوندن این کتاب خندیدین؟! 
در کل کتاب جالبیه،فوق العاده نیست ولی خب خوب و بامزه است~~
        

          کتاب بامزه‌ای بود و جالب اینه که قصد داشتم بعد از خوندنش بزارمش توی لیست کتابایی که هدیه بدم به کسی (کتابایی که تجربه قشنگی برام بسازن رو عمرا از خودم جدا کنم مگه اینکه طرف مقابلم ارزش داشتن اون کتابو داشته باشه و برم یدونه دیگه براش بخرم😁)
خلااااصه.... تصمیمم تغییر کرد و بیشتر از تصورم دوسش داشتم، یادمون باشه دوست داشتن خودمون اولویت اصلی زندگیه تا بتونی به بقیه اون اطمینان از خودت رو ثابت کنی.
دیدین یومی چقدر سخت در تلاش بود تا خودش رو به مامان باباش ثابت کنه عاشق کمدی‌عه ولی از طرفی هی میزد تو سرش بخاطر بی استعدادیش (و یه جورایی بی لیاقتی‌ش که نمیتونه قضیه رو درست کنه)؟
این قصه‌ی همه نوجوون هاست و چقدر خوبه که نویسنده شخصیتی بسازه که خواننده باهاش همزاد پنداری کنه.

پ.ن=ممنون که یادداشت منو تا آخرش خوندی♡