پیرمرد بازاری با چکش زده بود توی سر طلبه‌ای. خبر به گوش آقای صدوقی رسید. دستور داد تمام نماز جماعت‌های شهر را تعطیل کنند. کار به جایی که رسید که پیرمرد در حضور مردم از آن طلبه عذرخواهی کرد و دستش را بوسید.

جاده یزد_کرمان. مسجد حضرت ابوالفضل. تنها مسجد بینِ راهی بود که این‌قدر امکانات داشت. حمام، دستشویی، مغازه، استراحتگاه و ... . می‌گفت: _ اگر می‌خواهید مردم علاقه‌مند شوند که فرائض‌شان را به موقع انجام بدهند، باید زمینه آسایش آن‌ها را هم فراهم کنید.

هر روز می‌آمدند مسجد. خیلی شوخ بودند و دائم صدای خنده‌شان بلند بود. پیرمردهای مسجد رفتند پیش حاج آقا و گفتند: _فکری به حال این جوان‌ها بکنید که مسجد نیایند. این‌ها نظم مسجد را به هم ریختند و خانه خدا را سبک کرده‌اند. _بگذارید جوان‌ها با مسجد انس بگیرند و آشنا شوند. مسجد که فقط برای پیرمردها نیست. این‌ها امید کشورند. روزی می‌آید که این‌ها چرخ عظیم اجتماع را به حرکت در می‌آورند.