کتابه قشنگی بو ولی خیلی کوتاه بو خیلی خیلی کوتاه.
باتشکر علی خلیل زاده
        

          این کتاب را خیلی دوست داشتم. جالب بود که نویسنده ی کتاب آقای ملامحمدی خاطرات کودکی خودش را نوشته بود. من برای پدر ایشان ناراحت شدم. وقتی کتاب را می خواندم خودم را به جای ایشان در آن دوران تصور می کردم. 
ولی آخر نگفتند به دیدار شاه رفتند یا نه؟ پدرشان آن روزها آزاد شدند یا نه؟
        

          خوب بود. فونتش رو هم دوست داشتم. ولی چرا ته نداشت؟ نکنه باید بقیه‌ش رو هم می‌خریدم؟