کتاب‌های کودک با روز به روز ملوس‌تر شدنشان در طی زمان آزارم داده‌اند، و این کتاب هم از این نظر مستثنی نبود، لکن به واسطه‌ی شخصیت اصلی بسیار جذابش دارای وزن است. این شخصیت آنقدرها هم شخصیت تازه‌ای نیست و نمونه‌اش را کم ندیده‌ایم؛ مرد جوان و مهربانی که با بچه‌ها خوش‌رفتار است، به حلزون‌ها اهمیت می‌دهد، بزرگترها هم دوستش دارند و در عین حال به سلامت عقلش شک دارند و در نهایت خواستار طردشدنش می‌شوند. «غریبه»ای است که وارد می‌شود و ناخواسته چیزها را به هم می‌ریزد در حالیکه سرشار از حسن‌نیت است. راستش را بخواهید شخصیت موردعلاقه‌ام در کتابهای کودک همین است. او همان کسی است که وقتی بچه بودیم دلمان می‌خواست معلممان بود، یا آنکه آرزو داشتیم وقتی بزرگ شدیم مثل او بشویم. دیگر اینکه تفکیک شخصیت‌ها و پرداختن به هر تیپ در این کتاب با انواع استعاره‌ها و بازی‌های زبانی خاصی صورت می‌گیرد که شدیداً درخشان است. فکر نمی‌کنم اگر بچه بودم معنایی را که این کتاب از کلمه‌ی «شاعر» در ذهنم درج می‌کرد هرگز از یاد می‌بُردم. 
درباره‌ی ملوس‌بودن باید یک چیزی اضافه کنم: آنطور که چالش‌های داستان پیش می‌روند و آنطور که حل می‌شوند مهمتر از آغاز آن، و سرگرم‌کننده بودن روایت است. شاید به اشتباه فکر می‌کنند بچه‌ها در این زمینه سختگیر نیستند، اما پایان‌بندی قانع‌کننده‌ای برای این داستان وجود نداشت. حتی کودکانه‌ترین رمان‌ها هم می‌توانند با منطق راضی‌کننده‌ای تمام شوند، حالا این منطق راضی‌کننده می‌تواند پایان باز و پرسوالی مثل ماهی سیاه کوچولو داشته باشد یا سخت و مُتقن و شاد به انتها برسد، مثل پی‌پی جوراب بلند.
        

          ادبیات نامانوس

کی مجسمه‌های شهر را می‌دزدد یک اثر از ادبیات کودک و نوجوان آلمان  است. یک کتاب کوتاهِ حدودا ۱۳۰ صفحه‌ای که طرح جلد جذابی دارد و به عنوان رمان کودک معرفی شده است.
ذهنم به سمت کتاب ۷‌تا ۹ سال و ۹ تا ۱۲ سال رفت. با توجه به دایره لغات داستان و اسامی  دشوار شخصیتها و موضوع از ابتدای کنار بنا را بر این گذاشتم که کتاب برای ۹ سال به بالاست.
داستانی در مورد پسری است که کسی او را باهوش نمی‌داند و جدی گرفته نمی‌شود. حتی به او لقب کند ذهن می‌دهند. آنها در شهر کوچک‌شان سه مجسمه دارند که با ورود مرد مسافری که یک سگ نامرئی دارد مجسمه ها مفقود می‌شوند و به صورت انسان زنده در می‌آیند...
این مقدمه برای یک رمان کودک جذاب است ولی در ادامه، کتاب و شرح روابط و وقایع و گفتگوها برای مخاطب کودک و بزرگسال حتی! ناامید کننده است. نظام علت و معلولی وقایع معلوم نیست. ارتباط دادن بین صحبت‌ها و اعمال اشخاص آسان نیست. همه چیز در هاله‌ای از ابهام است.کد ها و نشانه‌هایی که احتمالا برای کودک و نوجوان آلمانی فهم می‌شود و برای ما بی معنا است. در این بین گریزی هم به ماجرای کشتی نوح زده می‌شود!
نمی دانم مترجمان  چه کتاب‌هایی را برای ترجمه قبول می‌کنند؟ آیا  قبل از دست به قلم شدن یک بار اثر را می‌خوانند؟ اصلا  به این موضوع حساسیت دارند که جامعه مقصد محتوای کار را دریافت می‌کند یا خیر؟
انتظار می‌رود برای ارتقای سطح کیفی کارهای ترجمه ناشر و مترجم  لا‌اقل از یک مخاطب نوجوان بخواهند حالش را بعد از خواندن کتاب توصیف کند. وقتی داستان تمام شد منِ بزرگسال نمی‌توانستم در دو جمله بگویم داستان چگونه بود و چه می‌خواست بگوید.
وقتی کتاب را به مخاطب ۹ تا ۱۲ ساله دادم تا بخواند او هم گیج بود. به قدری که کتاب برایش ارزش سرگرمی هم نداشت.
فقط برای زبان روان و ویراستاری کتاب ۱.۵ امتیاز قائل می‌شوم و به هیچ گروهی توصیه‌اش نخواهم کرد.