فلسف? تحلیلی ذهن امروزه با رشته ای که علوم شناختی (cognitive science) خوانده می شود-احتمالاً شایعترین تکاپوی معاصر برای مطالع? علمیِ ذهن- ارتباطِ نزدیک دارد. از سوی دیگر، فلسف? قاره ای عمدتاً می تواند سرآغاز خود را تا جنبش پدیدارشناسی در اوایل قرن بیستم پیگیری کند. هم علوم شناختی و هم پدیدارشناسی با پُرسش هایی از این قبیل سروکار دارند: انسان بودن به چه معناست، و ما چگونه قادریم یا یکدیگر و با جهان تعامل داشته باشیم. با این حال، این دو حوزه از روشهای بسیار متفاوتی پیروی می کنند و گاهی اوقات به نتایجِ بسیار متفاوتی می رسند. در هر صورت، به امیدِ دست یافتن به وصفِ کاملتری از تجرب? انسانی، کوشش هایی برای رفع تفاوتهای موجود بین رویکردِ شناختی و رویکردِ پدیدارشناختی صورت گرفته است. این رساله، با توجّه خاص به پدیدارشناسی هَیدِگرِ متقدم، نگرشهایی را که توسط علوم شناختی و پدیدارشناسی دربار? ذهن انسان عرضه شده اند بررسی خواهد کرد تا دیده آید که آیا با تلفیق این دو حوزه سودی حاصل می شود یا نه.