نثری سنگین از جهت استفاده زیاد از کلمات درشت و نه مفهوم (به جهت رد گم کنی و زدن اصل حرف)، با طنزی به سبک دیبی کلاه قرمزی :)
هر کسی نمی‌تواند با متن و طنزش ارتباط بگيرد ولی اگر ارتباط شکل گرفت لذت بخش خواهد بود.
        

          پس از پایان مطالعه کتاب رزیتا خاتون، به صورت اتفاقی (البته به برکت الگوریتم‌های فروش نرم‌افزار نوار) به مطالعه یا بهتر است بگوییم استماع کتاب دیپلمات‌نامه اثر یوسفعلی میرشکاک مشغول شدم.
استاد میرشکاک را بیش از همه‌چیز به سیگار و از آن پس به شعر و ادب می‌شناسند و کمتر کسی انتظار یک اثر طنز از او را دارد.
با این وجود باید گفت این اثر فراتر از لودگی‌های روزمره به نام طنز است و در آن نویسنده با قلمی روان و در عین حال ثقیل به نقد پنهان و آشکار سیاست و فرهنگ عصر خود پرداخته و در این راه از قوه ادبی خود که در سایر آثار او مشهود است بهره جسته.
مطالعه این اثر را به یکایک عزیزان توصیه می‌کنم. هم مایه فرحت است و هم باعث عبرت...
        

          قلم و لحن به شدت سختی داره این کتاب و خود یوسفعلی میرشکاک می‌گه علت انتخاب این قلم سخت اینه که سانسورچی‌ها متوجه نشن و من حرفم رو بزنم. اگر خیلی دقت کنید هم توی متن می‌تونید ارجاعات سنگین و زهرداری به مسئولان و حاکمان ایران پیدا کنید.