قاتلی که در آرزوی جایی در بهشت بود

در گذشته، در سوئد کلیسای حکومتی لوتری حکمرانی می کرد و ایمان به هرچیز دیگری و البته بی ایمانی و بد ایمانی را ممنوع اعلام کرده بود. در قرن هجدهم کلیسا به اوج قدرت خود رسید اما مقابله با تحریک های زهدباوران که از بدترین کشورهای اطراف الهام می گرفتند، به تقوای بیش تری نیاز داشت. از آن جایی که پیشگیری همیشه بهتر از درمان است، کلیسای حکومتی کسانی را دستگیر کرد که ایمان ناقصی داشتند. اکثر آن ها با یک تبعید مادام العمر ساده توبه کردند و به راحتی خود را نجات دادند. اما بعضی هم مقاومت کردند. لجبازترین آن ها مردی به نام توماس لئوپولد بود. او وسط جلسه دادگاه و قبل از این که به جایگاهش برگردد شروع کرد به دعا کردن برای قاضی، قاضی با این حرکت از کوره در رفت و او را به هفت سال زندان در فلعه بوهوس محکوم کرد. لئوپولد که همچنان نمی خواست در برابر کلیسای حکومتی سر تعظیم فرود بیاورد، به پنج سال دیگر زندان محکوک بود تا این اتفاق بیفتد. همه درخواست های استیناف او رد شد. توماس لئوپولد سرانجامدر سن هفتاد و هفت سالگی بوی خوش مرگ را استشمام کرد... .