برای لارس فون‏‏تری یه، تلاش برای رسیدن به اصالت در هنر سینما عبارت است از کشف و به کارگیری ظرفیت و قابلیت این فرم هنری برای دستیابی به ابزاری برای فرار از تسلط ارزش های فرهنـگ بورژوایـی و عادت و ابتذال زندگی روزمره: «وقتی فرد در زندگی واقعی در معرض تهدیدهای متعدد قرار می گیرد، باید دست به خلق نوعی زندگی و هستی خیالی بزند، زیرا در این زندگی خیالی می‏توانید چیزهایی را مهار کنید که در زندگی واقعی هیچ کنترلی روی شان ندارید.»

لارس فون‏تری  یه تنها به دنبال کسب نام و اعتبار نیست و آثارش عمیقاً ریشه در جست وجوی حس صادقانه ای از خویشتنِ خود دارند که زیر روکشِ نازکِ عصبی کننده و برانگیزانند ه ای پنهان شده است و در نگاه نخست تصویر کاریکاتورگونه ای از حساسیت هنری اش به نمایش می گذارد.