نویسنده صرفا هرچیزی که مربوط به کلید واژه نظم در سیره بزرگان یا حرف‌هاشون بود رو جمع اوری کرده بود و سعی کرده بود از مطالعه تطبیقی‌شون به یه مدل کاربردی برسه..
اما  بنظرم به علت نداشتن نگاه جامع به فرآیند برنامه ریزی مدل ناقصی ارائه کرد.
برای یه بار خوندن خوب بود ولی حس خوندن یه مقاله عامی تو سایت‌های خبری رو داشتم.
نویسنده برای رسوندن منظورش از حکایت استفاده می‌کرد در حالی‌که حکایت باید واقعی بوده باشه اما بیشتر در قالب مثال بود و اخرش می‌گفت این حس رو هزاران نفر تجربه کردن!
به نظرم این ادبیات بیشتر به درد کانال داری می‌خوره و در شان کتابی که دنبال استخراج سیره امام برای نظم فردی همه ادم‌های ِ معمولی بوده نیست!
در کل برای این‌که این روشی که ذکر کرد رو (با اینکه تقریبا بهش عمل می‌کردم) پیاده کنم توی برنامه‌ریزی‌م خوب بود.

در پایان اگر تا حالا با پدیده برنامه ریزی از نگاه سیره بزرگان روبرو نشدید کتاب رو بخونید و گرنه خیلی فایده نداره...
        

          در این کتاب که اگرچه  خلاصه است (حدود ۹۰ صفحه) است، اما کدهای خاصی در مورد نظم  و برنامه‌ریزی آمده است.  شاید به علت خلاصه_بودن، برخی از  توضیحات در مورد این کدها نیامده است. کدهایی مثل کنترل جسم با نظم، درمان خیالات منفی و...