این کتاب مجموعه یادداشت های چارلز دیکنز در ستونی به نام " زندگی در لندن " در یک روزنامه بوده که دیکنز در اون کار می‌کرده.  هنوز دیکنز به شهرتی که داشته نرسیده بوده و شاهکارهایی که بعدا نوشته مثل آرزوهای بزرگ و الیورتویست و دیوید کاپرفیلد هم هنوز خلق نشده بودند. میشه این اثر رو تقریبا اولین نوشته دیکنز به حساب آورد.
ما که توانایی سفر در زمان رو نداریم ، توانایی سفر در مکان رو هم نداریم . لندن ۲۰۲۲ رو که نمیتونیم ببینیم ولی لندن ۱۸۳۶ رو با این کتاب میتونید ببینید. این کتاب مثل یک ماشین زمان شما رو به لندن ۱۸۳۶ میبره . به خیابون ها و مهمونی ها و درشکه سواری ها و لباس فروشی ها و آدم های اون دوره .
در کل خوندنش میتونه جذاب باشه.
        

          حال هوای لندن خوب در اون زمان تعریف کرده
        

          حس سفر کردن به شهر خودت میده، انگار احساس می‌کنی که در شهر قدم زده و فقط روایت کرده و قضاوت خودش در نوع نگاهش آورده از جزئیاتی که براش قابل لمس بوده، داستان کوتاه دوست ندارم، اما اینو دوست داشتم. کاش روزنامه ‌ای بود که اینطوری از شهر خودمون هر روز خبردارمون میکرد ...