به‌نظر می‌رسید که دیگر زندگی نمی‌کردند بلکه فقط نفسی می‌کشیدند، همین.

تنها خداوند ناظر اشک‌هاشان شد و ناله‌هایی را که از دل‌های شکسته‌شان برخاست، شنید.

خدواند دعای قلب‌های خاموش را زودتر مستجاب می‌فرماید تا مدعای لب‌های سخنگو را.