اما مهم این است که خودمان بخواهیم ارتباط برقرار کنیم، خودمان بخواهیم دیگری را درک کنیم و خودمان خواهان گفت و گوهای عمیق باشیم؛ حتی زمانی که گفت و گو دشوار و ترسناک است یا سکوت کردن راحت تر به نظر می رسد. مهارت ها و ایده هایی وجود دارند که می توانند در تأمین نیازمان برای ارتباط به ما کمک کنند و بهتر است آن ها را بیاموزیم، تمرین کنیم و به ذهن بسپاریم؛ چون خواه اسمش را عشق بگذاریم خواه دوستی یا صرفاً گفت و گویی عالی، دستیابی به ارتباطات اصیل و معنادار مهمترین هدف در زندگی است.

هوش هیجانی یعنی اینکه بتوانیم به دیگران نشان دهیم هیجاناتشان را می‌فهمیم به حس‌وحال و انرژی‌ها آن‌ها توجه کنیم و سپس خودمان را با آن تطبیق دهیم.

مهم‌ترین مشکل ارتباط توهم وجود آن است.»

اگر این تمرین ملکهٔ ذهنتان شود که خیلی زود این اتفاق می‌افتد، می‌توانید بهتر از قبل آمادهٔ گفت‌وگو شوید: - دو تا موضوعی که بیشتر از همه دوست داری درباره‌شان صحبت کنی چیست؟ - چه حرفی را دوست داری بزنی که موضوع موردعلاقه‌ات را به طرف مقابل نشان بدهد؟ - چه سؤالی می‌توانی بپرسی که خواستهٔ طرف مقابل را آشکار کند؟