فروم روی انسان معاصر به عنوان یک مصرف‌کننده‌ی حریص تمرکز میکند که در برنامه‌ریزی جامعه‌ی سرمایه‌داری هرچه بیشتر مصرف کند تا بی‌خردی درونی، بی‌عملی، و تنهایی و اضطراب درونی خود را جبران کند.