قومی متفکرند در مذهب و دین جمعی متحریند در شک ویقین ناگاه برآورد منادی ز کمین کای بیخبران راه نه آنست و نه این

ای دل چو حقیقت جهان هست مجاز چندین چه بری خواری از این رنج دراز تن را به قضا سپار و با رنج بساز کین رفته قلم زبهر تو ناید باز