کتاب درخشان با ترجمه بسیار عالی آقای ملکیان است مملوء از تذکرات و نکاتی که خصوصاً با وضعیت فکری و مسائل مطرح برای بنده بسیار دمساز بود. 
هرچند متن های دسته دوم صرفاٌ برای آشنایی خوبند ولی نوشته سم کین بسیار روشنگر به نظر میرسه و خصوصاً با تاکید بر مؤلفه های فلسفی اندیشه مارسل نوشته شده است. 
از جمله مسائل تأمل برانگیز کتاب تاکید مارسل بر نوعی تفکر ثانویه است در مقابل تفکر تحلیلی مسئله نگر اولیه که داعیه پرداختن به مسائل از نقطه نظری بیرونی و خارجی است، تاکید بر مواجهه با جهان همچون یک راز و نه یک مسأله، توجه به تعیّن نفس در کنار دیگری (به مثابه «تو» و نه «او») و همچنین نقش بدن در شکل گیری معرفت، نفد تفکر انتزاعی و به تبع اون فرد منعزل شده از جهان و تکیه بر موضوعاتی که به نظر میرسد در نوشته های بسیاری از فیلسوفان کلاسیک مغفول مانده: مثل امید، وفا، اعتماد، ایمان و ... 
 نقدهای جدی مارسل به تفکر رسمی فلسفی و تلاش در جهت طرح وظیفه ای برای اون خارج از دسته بندی های مرسومی که به تعبیت از علوم طبیعی در فلسفه ایجاد شده برای جلب توجه به «زندگی» بسیار بدیع بود. 
خلاصه کتاب شدیداً قابل توصیه است و بنده رو به خوندن باقی آثار این بزرگوار ترغیب کرد!
        

          به گابریل مارسل علاقه مند شدم. برخلاف بقیه اگزیستنسال هایی که آثارشون رو تا الان خوندم ، در ناامیدی ناشی از عدم قطعیت خودش رو غرق نمی کنه. بلکه شگفتی و حیرت رازگون هستی رو به یادمون می آره  و جوابی برای حرکت می ده. امیدی برای ادامه و چیزی والاتر برای زندگی!
از ترجمه اما خیلی گله مندم. پر طمراق و پر تکلف! انگار مترجم بیشتر از اینکه در پی ارائه بهترین و ساده ترین راه انتقال مفهوم از زبانی به زبان دیگه باشه می خواسته توان ادبی خودش و تلفظ صحیح واژه ها و استفاده از واژه های غیرمعمول در ادبیات روزمره رو به رخ بکشه. چاپ اول مال سال 75 هست و اونقدر زمان نگذشته که بگیم زبان اون زمان این بوده!