حکیم ناصرخسرو قبادیان در سال 394 قمری در قبادیان بلخ متولد شد. او از خانوادة محتشمی بود و به امور دولتی و دیوان اشتغال داشت. او در جوانی علاوه بر خراسان، ماوراءلنهر و ولایات اطراف آن جا، هندوستان، سند، لاهور، ترکستان، ملقان، افغانستان، دشت، و شاید دیلم و بغداد را دیده بود. او نخست دبیر و شاعر مدیحه سرای کلام غزنوی و سلجوقی بود تا این که در 43 سالگی به واسطة خوابی که دید به قصد وصول حقیقت، عازم مکه و برگزاری مناسک حج شد. سفرنامة او اولین کتاب منثور وی و حاوی اطلاعات تاریخی، جغرافیایی، بیان عادات و آداب مردم ایران، عراق، مصر، شام، لبنان، فلسطین و حجاز است. وی در این اثر جریان مسافرت هفت سالة خود به ولایات ایران، آسیای صغیر، شامات، مصر و عربستان را شرح داده است. این کتاب در بلخ نوشته شده و در آن برخلاف آثار دیگرش که به سبک سامانی است، ویژگی های آغازین سبک غزنوی دیده می شود. اثر حاضر به تصحیح سفرنامة ناصرخسرو اختصاص یافته است. در این تصحیح نه تنها کاهشی صورت نگرفته، بلکه این ویژگی ها را نیز دارا است. ترجمة آیات، احادیث و عبارات عربی در پاورقی ها؛ فهرست اعلام؛ لغت نامه ای شامل 802 واژه و عبارت مشکل؛ و سئوالات هفده سال کنکور کارشناسی ارشد رشتة زبان و ادبیات فارسی (دانشگاه های دولتی و آزاد اسلامی) همراه با پاسخ، آدرس منبع و توضیحات.