خلاصه ایده نویسنده: وسایل نقلیه در شهرها بیش از راحتی، پیچیدگی ایجاد کرده‌اند. خیابان‌ها فضای بسیار زیادی اشغال کرده‌اند، ترافیک به وجود آمده و آلودگی، از طرف دیگر بدن انسان به حاشیه رانده شده است. "بلبرینگ" و توسعه وسایل حمل‌ونقلی که با تکیه بر بدن انسان حرکت می‌کنند، مثلا دوچرخه، می‌تواند این مشکلات را حل کند.
به نظرم کتاب نوعی بزرگنمایی-سهل‌انگاری دارد. مشکلات ناشی از شهرهای بزرگ را اغراق‌آمیز جلوه داده و توجه نکرده که انسان جدید در این شهرها شکل گرفته و بدون عوض شدن این انسان شهرهای فعلی آلترناتیوی ندارند. پس از ترسیم چنین مشکل سهمگینی، به زعم خود، ناگهان می‌گوید فقط کافی است همه دوچرخه سوار شویم تا مشکلات حل شود، گویی تمام شری که امروز در شهرها با آن مواجهیم با استفاده از دوچرخه از بین خواهد رفت و در عین حال مزایای موجود هیچ آسیبی نخواهد دید.