شبیه سفر کردن است عاشق شدن را میگویم.از جایی راهی میشوی و امید داری به رسیدن.گاهی اما نمیشود.گم میشویم.سمت آبی آتش.حکایت این گم گشتگی است.تلاش برای شرح منازل و مناظر مسیر سوگ کوشیده ام از تلخی بگویم اما تلخ نباشم.
من خویش نخستین مخاطب این کلمات بوده ام.از میان انتظار ترس و تنهایی گذشته و به نور رسیده ام.به امید این باور که فردا تا همیشه روز دیگری است کاش این کلمات برای تونیز چنین کنند.