دوستانی که کتاب معرفی شده در پست قبلی رو (#تکثیر_تاسف_انگیز_پدر بزرگ) خوندن احتمالا یکی از سوالاتی که براشون پیش میاد اینکه چرا آقای #نادر ابراهیمی شخصیت منفی داستان (دکتر یاکوب) را یک #یهودی معرفی می کند این سوال و تصمیم قبلی برای خوندن کتاب #هنرمردن #استاد_اصغرطاهرزاده باعث شد این کتاب رو از نرم افزار #کتابراه دانلود کنم و بخونم و حالا این پست معرفی این کتابه.
استاد #اصغرطاهرزاده این کتاب رو با آیه 6 #سوره_جمعه شروع میکنن. (حتما یکبار تفسیر سوره جمعه را بخونید) در این آیه خداوند به #یهودیان که ادعای #قوم_ برگزیده بودن را دارند، می فرمایند: اگر در ادعای خود صادقید درخواست مرگ کنید. استاد طاهرزاده در این کتاب با کمک #آیات و روایات بیان می کنند که برای شناخت هر فرهنگ و تمدنی باید دید آن تمدن به مرگ چگونه نگاه می کنند و در ادامه توضیح می دهند که علم و #تمدن غربی که از #معنویت جدا شده مدام برای انسان شرایطی را فراهم می کند تا از مرگ فرار کند و در واقع انسان را در مقابل مرگ تحقیر می کند. و توضیح می دهند که پیامبران آمدند تا فرهنگ مرگ پذیری را به انسانها آموزش دهند. تا "هنر خوب زندگی کردن" و "هنر خوب مردن" را یاد بگیرند.
بخشی از کتاب: وقتی انسان توانست ماوراء زمان و زمین و با توجه به روح خود زندگی کند. عملا به مرحله ای می رسد که مرگ و زندگی برایش مساوی خواهد بود. در آن حالت است که نفس اماره قدرت تسخیر انسان را ندارد و دل انسان گرفتار رنج مرگ نیست و متوجه می شود مرگ و زندگی یکی هستند....
        

          تلنگر

شروعِ خوبی برای طاهرزاده‌خوانی بود. یک ساعت مطالعه درباره‌ی مرگ، همیشه می‌تواند تلنگر خوبی بود. شبیه این بود که چهارزانو نشسته‌ای جلویِ یک معلمِ اخلاق و او دارد می‌گوید: «به سوی مرگ برو. از مرگ فرار نکن. معیار زندگیِ تو را مرگ‌گریز بودن یا نبودنِ تو مشخص می‌کند.» و لحظه به لحظه‌ی زندگی‌ات می‌آید جلویِ چشم‌هایت که «نکند جدی جدی مرگ‌گریز شده‌ام؟» از صبح که کتاب را تمام کرده‌ام درگیرِ فکرِ مرگ شده‌ام. همیشه دوست‌داشتنی‌ترین موضوع نوشتن و خواندن برایِ من «مرگ» بوده و هست