چگونگی و بررسی تاثیر «محبت به فرزندان» در شکل گیری شخصیت سالم و رفع مشکلات اخلاقی و اجتماعی آن ها است. به اعتقاد نگارنده عشق شالوده ی اصلی «روابط بین والدین و فرزندان» بوده و او نیز با تاکید بر همین اصل تلاش والدین در تامین نیاز عاطفی نوجوانان به عشق را، موجب ایجاد تاثیرات عمیقی در رفتار آن ها و رفع بسیاری از مشکلات اخلاقی و اجتماعی آنان می داند. وی دراین راستا ابتدا به بررسی تغییرات تکاملی نوجوان در گذار از دوره کودکی به نوجوانی و چگونگی فضای فکری او پرداخته و در ادامه از اهمیت عشق در رشد فکری، اجتماعی و معنوی او سخن گفته است. به دنبال آن، تایید، تماس فیزیکی، اختصاص زمان با کیفیت، خدمت کردن و هدیه دادن را به عنوان پنج زبان موثر در ابراز عشق به نوجوان معرفی نموده و سپس برخی از مسایل کلیدی زندگی آنان مانند خشم، استقلال و مسوولیت پذیری را مورد توجه قرار داده و به بررسی ارتباط و تاثیر عشق بر آن ها پرداخته است. عشق ورزی به هنگام شکست نوجوان، مشکل ترین وظیفه آن دانسته شده و در پایان، مباحث مطرح شده را در مورد والدین طلاق و خانواده های ناتنی نیز، اعمال نموده است.