این رمان تاریخی توصیفی از زندگی کاترین کبیر (1729ـ1796 م.)، امپراتریس روسیه است که علاوه بر شرح جزئیات از کودکی تا مرگ، خلق و خوی و سنتهای اقوام مختلف ساکن روسیه توصیف میشود. کاترین، شاهزاده خانمی آلمان الاصل و همسر پطر سوم بود که به سبب برتری فکری و هوش فوقالعاده، مورد اهانت و تحقیر پطر قرار میگرفت. کاترین به یاری چند تن از صاحب منصبان بخصوص سه برادر موسوم به ارلف، در سال 1762 که پطر از پطرزبورگ خارج شده بود و در یکی از قصرهای اطراف اقامت داشت دسته های گارد را حرکت داد و پطر را وادار به استعفای از سلطنت نمود; سپس خود را امپراتریس خواند. چهار روز بعد خبر مرگ پطر سوم، بر اثر بیماری منتشر شد، اما در حقیقت، علت مرگ مسموم شدن پطر بود. کاترین در سی و سه سالگی به پادشاهی رسید و سی و سه سال هم سلطنت کرد. وی هوشی سرشار و جسارت و عزمی تمام، و حرص و جاه طلبی ای به کمال داشت. وی در زندگی بسیار ساده بود. به حد کافی معلومات داشت. با ادبیات فرانسه مانوس بود. در سیاست و حکمرانی بسیار موفق عمل کرد و کارهای بزرگی را سامان بخشید. کتاب با عکسهایی از کاترین و خانواده سلطنتی روسیه و خانواده کاترین به پایان میرسد.