داستانی دلنشین و فلسفی است.
مثل همه‌ی داستان‌های احمدرضا احمدی، به تک‌تک کلمات و تک‌تک مکث‌ها و تک‌تک سکوت‌ها فکرشده‌است.
هر جزئی بیش‌ترین حد ممکن از انتظارِ خدمت را به کل اثر، برآورده کرده‌است.
داستان، درمورد تنهایی و همراهی با دوست است و به بهترین شکل، تاثیر تنهایی، نقطه‌ی احساس نیازکردن به دوست، حرکت برای دوستی‌کردن، انتخاب دوست از میان همه و اثر دوستی بر احوالات و نتیجه‌اش بر حال یک جهان کلی داستانی را نمایش داده‌است.
        

          چقدر رنگ داشت.
ساده و روان و دوست‌داشتنی بود.
برای بچه‌های کلاس اولی فکر کنم خیلی جذاب باشه که خودشون بخونن