در این کتابچه ابتدا شرحی کوتاه درباره ی زندگی "کارن گوستاو یونگ ـ فیلسوف سوئیسی قرن 19م ـ آمده، سپس نوشته های روان کاوانه ی وی بررسی گردیده است. فصل سوم، معرفی اندیشه های اصلی یونگ در دوره ای است که وی تازه، از "فروید" جدا شده بود. موضوع فصل چهارم، سخنرانی های یونگ است از سال 1939-1934 درباره ی کتاب نیچه با عنوان "زرتشت" و فصل پنجم به نوشته های آخر عمر یونگ راجع به دین و کیمیاگری و اسطوره شنا سی اختصاص یافته است. به تصریح نگارنده: "روان شناسی تحلیلی یونگ، تاکید نظریه ی روان کاوی برخاستگاه جنسی امیال ناخودآگاه را زیاده از حد و ناموجه می داند. در واقع، یونگ در عین این که بر دیدگاه "فروید" مبنی بر وجود بعد ناپیدایی در روان انسان به نام ضمیر ناخودآگاه، صحه می گذارد، قائل به گونه ای دیگر از ضمیر ناخودآگاه نیز هست که دیگر نه مبین اندیشه ها و آرزوهای کام نیافته و هراس های فردی، بلکه مخزن گرایش ها و افکاری است که در ترد همه ی ابنای بشر مشترک هستند. شناخت این ضمیر ناخودآگاه دیگر ـ که یونگ آن را ناخودآگاه جمعی ـ می نامید از جمله با مطالعه ی  اسطوره های ملل مختلف میسر می شود که تمایلات فرافردی بشر را متجلی می کنند. یونگ با مطالعه ی گسترده در نظام های اسطوره ای و فرهنگ های گوناگون، مجموعه ای از تصاویر ذهنی جهان شمول را تدوین کرد که در مکتب او با نام "کهن الگو" مشخص می شوند".