به نظرم کتاب قشنگی بود، ولی آثار دیگه ی خانم کریستی بیشتر من رو متحیر کرد-
در مقایسه با اون ها چیز خاصی نبود ولی در مقایسه با کتاب های دیگه، باز هم کتاب های خانم کریستی یه چیز دیگه ن!
راستش شرکای جرم رو خیلی بیشتر دوست داشتم، ولی این هم کتاب قشنگی بود.
خانه ای برای عشاق، عروسک درون شومینه، تابلوی نقاشی قدیمی و قتل های زنجیره ای. 
داستان با یه جمله تازه شروع میشه:"بچه ی بیچار‌ه‌ی شما بود؟" 
یک زنگ خطر یا یک هشدار؟
هر چی که هست، باعث میشه تاپنس دوباره به یاد کاراگاه بازی هاشون بیفته و دست به کار بشه، اما ماه پشت ابر نمی مونه.
دوستش داشتم.
        

          این کتاب کادوی تولد امسالم  بود و اولین کتابی که از اگاتا کریستی می‌خوندم
روند داستان جوری نبود که حوصلمو سر ببره و بسیار هیجان انگیز بود
جوری که داخل یه روز تمومش کردم، و در اخر وقتی فهمیدم  قاتل کیه و چرا  به معنای واقعی کلمه پشمام ریخت. خلاصه که عالی بودد