چیست پابلو نرودا، این شیلیایی شیدا،که در واپسین سروده هایش ما را از «سفر خروج»به «سفر پرسش»می برد؛به سفری شگفت میانه ی آغاز و انجام جهان؟چه کیمیایی است این میداس پیر که سیلاب واژه هاش درگاه نو دیدن است و نو کاویدن؛هم چو کودکی که همه چیز او را بر می انگیزاند و به پرسش وا می دارد؟«شتر از لاک پشت پرسید زیر کوهانت چه چیز نهفته ای؟ ولاک پشت پاسخ داد  تو به نارنج چه می گویی؟»