Requiem for the American Dream: The 10 Principles of Concentration of Wealth & Power

Requiem for the American Dream: The 10 Principles of Concentration of Wealth & Power

Requiem for the American Dream: The 10 Principles of Concentration of Wealth & Power

3.5
2 نفر |
1 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

2

خواهم خواند

1

A NEW YORK TIMES BESTSELLER! In his first major book on the subject of income inequality, Noam Chomsky skewers the fundamental tenets of neoliberalism and casts a clear, cold, patient eye on the economic facts of life. What are the ten principles of concentration of wealth and power at work in America today? They're simple enough: reduce democracy, shape ideology, redesign the economy, shift the burden onto the poor and middle classes, attack the solidarity of the people, let special interests run the regulators, engineer election results, use fear and the power of the state to keep the rabble in line, manufacture consent, marginalize the population. In Requiem for the American Dream , Chomsky devotes a chapter to each of these ten principles, and adds readings from some of the core texts that have influenced his thinking to bolster his argument. To create Requiem for the American Dream , Chomsky and his editors, the filmmakers Peter Hutchison, Kelly Nyks, and Jared P. Scott, spent countless hours together over the course of five years, from 2011 to 2016. After the release of the film version, Chomsky and the editors returned to the many hours of tape and transcript and created a document that included three times as much text as was used in the film. The book that has resulted is nonetheless arguably the most succinct and tightly woven of Chomsky's long career, a beautiful vessel--including old-fashioned ligatures in the typeface--in which to carry Chomsky's bold and uncompromising vision, his perspective on the economic reality and its impact on our political and moral well-being as a nation. "During the Great Depression, which I'm old enough to remember, it was bad–much worse subjectively than today. But there was a sense that we'll get out of this somehow, an expectation that things were going to get better . . ." —from Requiem for the American Dream

یادداشت‌های مرتبط به Requiem for the American Dream: The 10 Principles of Concentration of Wealth & Power

            1. دموکراسی را کاهش دهید.
چامسکی با یاد کردن از کشتارهای بی رحمانه سرخپوستان که ساکنان اولیه و صاحبان اصلی خاک آن کشور بودند به نعبیر مشهور "گناه نخستین" اشاره میکند. این تعبیر، گناه نخستین در باور مسیحیان را به یاد میآورد که بر اساس آن هر انسانی گناهکار متولد میشود. چامسکی در واقع میگوید با اشغال زمینهای سرخپوستان این کشور بر پایه بدترین شکل استعمار بنا شد، از دموکراسی دور بود و برای رسیدن به دموکراسی باید تلاشهای فراوانی میشد. اما نهایتا در حال حاضر مردم آمریکا در حال از دست دادن دموکراسی هستند:

اگر به تاریخ ایالات متحده بنگریم، شاهد تلاش گرایش دموکراسی خواه هستیم که عمدتاً مردم عادی هستند، نوعی فشار از پایین که البته پیروزی‌هایی هم به دست آورده است. مثلاً زنان یعنی نیمی از جمعیت، در دهۀ ۱۹۲۰ صاحب حق رأی شدند. (نیاز به ذوق زدگی نیست، این همان زمانی است که در افغانستان نهضت حقوق زنان به شکل چشمگیری در حال رشد بود.) بردگان رسماً آزاد شده بودند ولی عملا نه، آنان در عمل تا دهه ۱۹۶۰ آزادی رسمی نیافته بودند.


2. ایدئولوژی بسازید.
آموزش و پرورش در حقیقت باید در خدمت بیداری افکار عمومی و رشد اخلاقی انسانها باشد اما به عقیده چامسکی آموزش و پرورش در ایالات متحده در خدمت تلقین افکار وابسته به نهادهای ثروت و قدرت است. او نمونه هایی از نظام فکری بسته و حتی بی رحم مدارس در آمریکا را ذکر میکند و نمونه عجیبی از طراحی وام های دانشجویی دانشگاه های آمریکا ذکر میکند که چگونه دانشجو را در مسیر بسته اطاعت از قدرت قرار میدهد:

اگر دانشجو با ۱۰۰,۰۰۰ دلار بدهی از کالج فارغ التحصیل شود. یعنی توی تله افتاده است؛ یعنی گزینه های پیش رویش بسیار اندک است. این بدهی نیز طوری تنظیم شده که دانشجو نتواند آن را بپردازد این یکی مثل بدهی های تجاری یا شخصی نیست که با نپرداختنش طرف مقابل ورشکسته شود. این بدهی تا آخر عمر بالای سرتان است و میتوانند تأمین اجتماعی شما را معلق کنند، پس حالا مجبور هستید خودتان را وقف اطاعت از قدرت کنید.

3. اقتصاد را از نو طراحی کنید.
نئولیبرالیسم کلمه ای است که در توصیف پوست اندازی اقتصاد سرمایه داری به کار میرود. تغییراتی مانند خصوصی سازی منابع ملی کشورها و مقررات زدایی از پیش پای ابرشرکت ها نتایج مکتب اقتصادی شیکاگو به رهبری میلتون فریدمن بود که نه تنها از شیلی تا مصر و اندونزی با بی رحمی فرودستان را له کرد، که حتی در خود ایالات متحده هم موجب فقیرتر شدن فقرا و دامن زدن به ناامنی شغلی کارگران شد. با این حال اگرچه صاحبان شرکتهای بزرگ سود فراوانی از اقتصاد نئولیبرالی بردند اما مردم عادی حتی از خدمات اجتماعی بیشتری هم بهره مند نشدند:

آمریکا یکی از معدود کشورها و قطعاً یکی از معدود کشورهای توسعه یافته است که سیستم حمل و نقل پر سرعت ندارد. از پکن به قزاقستان، قطار پرسرعت هست ولی از نیویورک به بوستون نه. در بوستونی که من زندگی میکنم، بسیاری از مردم به معنای دقیق کلمه، روزانه چیزی حدود سه تا چهار ساعت صرف رفت و آمد میکنند. عجب اتلاف وقت دیوانه واری!

4. دوش مردم را سنگین کنید.
چامسکی نظام مالیاتی ایالات متحده را یکی از پایه های ظلم به طبقات کم درآمد میداند و مینویسد:

قبلا مالیات اغنیا خیلی بیشتر بود. مالیات شرکتها خیلی بیشتر بود. مالیات بر سود خیلی بیشتر بود. و البته مالیات بر دارایی نیز خیلی بیشتر بود. خب وضع عوض شده و اینک حرکت به سوی کاهش مالیات افراد خیلی پولدار است. سیستم مالیاتی طوری بازطراحی شده که مالیات افراد بسیار ثروتمند کم شود و در عوض بار مالیات روی دوش بقیه مردم سنگین تر شود. اینک حرکت به سوی اخذ مالیات از دستمزد و مصرف که شامل همه می شود است و نه اخذ مالیات از سود ـ که خاص ثروتمندان است. این کار تعادل را از بین برده است . اعداد و ارقام تکان دهنده اند.

5. به همبستگی مردم حمله کنید.
مردم اگر به حال خود رها شوند این وضعیت تبعیض آمیز را تحمل نمیکنند. مردم برنمیتابند که حقوقشان نادیده گرفته شود و خدمات اجتماعی پایینی دریافت کنند. بنابراین اندک اندک با هم متحد میشوند، گروه و اتحادیه تشکیل میدهند تا همبستگی شان را حفظ کنند. تامین اجتماعی یکی از سازوکارهای عمومی است که بر اساس اصل همدلی و همبستگی مردم بنا شده است اما به نظر چامسکی اربابان ثروتمند همبستگی مردم را دوست ندارند. بنابراین در دهه های اخیر نظام آموزش و پرورش و تامین اجتماعی در آمریکا مدام مورد حمله خصوصی سازی قرارگرفته و نتایج مخربی به ضرر مردم عادی به بار آورده:

آمریکا یکی از معدود کشورها و قطعاً یکی از معدود کشورهای توسعه یافته است که سیستم حمل و نقل پر سرعت ندارد. از پکن به قزاقستان، قطار پرسرعت هست ولی از نیویورک به بوستون نه. در بوستونی که من زندگی میکنم، بسیاری از مردم به معنای دقیق کلمه، روزانه چیزی حدود سه تا چهار ساعت صرف رفت و آمد میکنند. عجب اتلاف وقت دیوانه واری!

6. کنترل مقررات را به دست بگیرید.
همان طور که ذکر شد "مقررات زدایی" یکی از مهمترین اصول نئولیبرالیسم است. با کم کردن مقررات میتوان راه ابرشرکتها را برای سودهای هنگفت، معافیت های مالیاتی و دریافت کمک های دولتی بیشتر هموار کرد. به این ترتیب در حالی که قوانین بی رحمانه بازار آزاد بر مردم معمولی و شهروندان سطح پایین حاکم است، سرمایه داران با قوانینی سهل گیرانه روبرو هستند. یک بام و دو هوایی باورنکردنی:

کمک های دولتی فقط مخصوص ثروتمندان است، فقیران باید بگذارند اصول بازار حاکم باشد و از دولت انتظار هیچ کمکی نداشته باشند. بپذیرند دولت خودِ مشکل است، نه راه حل. نئولیبرالیسم یعنی این. نئولیبرالیسم یک چهره دوگانه دارد که ریشه در تاریخ اقتصاد دارد: مجموعه قوانینی برای ثروتمندان؛ مجموعه قوانینی خلاف آن برای فقیران!
.
<a href="mehrnews.com/x33VJk">
متن کامل این ریویو را در خبرگزاری مهر بخوانید</a>