نوشتن از این کتاب به این شکل که بخوای بگی درباره‌ی چیه خیلی سخته. یه جمله تو کتاب هست که می‌گه ما به واسطه‌ی هنر حافظه یاد می‌گیریم که خودمان را از زاویه‌ی دیدِ کل بنگریم،از نقطه‌نظر کلیت. این‌گونه است که ما بدل می‌شویم به انسان بی‌نهایت، انسان الهی.
این کاریه که کتاب با شما می‌کنه. شما از طریق تجربه‌ی نویسنده به زندگی خودتون نگاه می‌کنید. یک رمان فلسفی برای هرکی که عاشق هزارتوی بورخسه.