خدایا تو گفتی کنی یاریم به خود لحظه‌ای بازنگذاریم مرا کرده گفتارت امیدوار خدایا به لطفت مرا عفو دار به فضل و به جود تو دارم امید که فردا نمایی مرا روسپید به امید عفوت دلم هست شاد که دارم به غفاریت اعتماد

سپاس و ثنای خدایی سزاست که بر رحمتش چشم امیدهاست به‌جز او امیدی ندارم به کس که او مهربان است و فریادرس خدایا سپاس تو گویم همی که از من جدا نیستی یک‌دمی ﴿حاج اصغر عرب (خرد)﴾

کریما کرم از کریمان سزاست مرا از کرم گر ببخشی رَواست غفور و رحیمی و پوزش‌پذیر مرا بر خطاهای زشتم مگیر نهی تاج رحمت اگر بر سرم سزاوارتر باشد از کیفرم چو حکمت به کیفر نگردیده راست اگر جرم من عفو سازی رَواست ز قهرت به فضلت پناه آورم تهی‌دست بیرون مران از درم

به الطاف تو چشم امید ماست که جز بر تو امید بستن خطاست ﴿حاج اصغر عرب (خرد)﴾