مَهر، با حیا و عفاف زن یک ریشه دارد. زن به الهام فطری دریافته است که عزت و احترام او به این است که خود را رایگان در اختیار مرد قرار ندهد و به اصطلاح شیرین بفروشد. همین‌ها سبب شده که زن توانسته با همه‌ی ناتوانی جسمی، مرد را به عنوان خواستگار به آستانه‌ی خود بکشاند؛ مردها را به رقابت با یکدیگر وادار کند؛ با خارج کردن خود از دسترسی مرد، عشق رمانتیک به‌ وجود آورد؛ مجنون‌ها را به دنبال لیلی‌ها بدواند و آن‌گاه که تن به ازدواج با مرد می‌دهد عطیه و پیشکشی از او به عنوان نشانه‌ای از صداقت او دریافت دارد.