این حس قدم زدن در کوه و کتاب خواندن و هم فکر بودن با نیچه و هرآنکه نیچه را دوست دارد، خوب ترسیم شده است. کتاب را که تمام میکنی، خستگی کوهنوردی را  در جانت  حس میکنی. برای لحظاتی از نیچه شنیدن خوب بود. 
        

          معیاری برای سنجش کتابهایم گذاشته ام که شاید به مذاق هر کس خوش نیاید ‌ .
آن  میزان تاثیر گذاری و تغییری است که در من بوجود می آورد.  
شاید سرسخت باشم و پوسته ی تدافعی ام هر اثری را ببلعد. 
و شاید آنقدر موم در دست باشم که با هر صفحه رخ عوض کنم ‌ .
نمیدانم اما خویش را میانه می بینم ...
این کتاب مرا تغییر نداد ، مرا به بالا نکشاند و به زیر هم نکشید. 
برای اطلاعات عمومی راجع به نیچه و واگنر مطالعه ی مضری نیست .
اما‌ خلاصه ی جامع این اطلاعات را می توانید با سرچی کوتاه متوجه شوید .
احتیاج به اسراف وقت نیست . 
می توانست بیشتر توضیح دهد . بیشتر آشنایمان کند با نظریات نیچه اما به مختصری بسنده کرده بود . 
یا شاید شاقول من تراز نیست . 
خلاصه نمی‌دانم ...
این طور بگویم بهتر است ...
نمی‌دانم