صبح بیدار شدم و فهمیدم که مرده‌ای. از آن وقت نشسته‌ام و بازخوانی می‌کنم. 
اواخر کمتر دنبالت می‌کردم و کمتر دوست داشتمت ولی از خاموش شدن چراغت غمگینم و دردم آمده. در آرامش باش آقای براهنی.

حالا مرا دوباره بخوابان
در زیر آفتاب بخوابان
از دیگران جدا بخوابان، تنها بخوابان
و در کنار حفره‌ی گنجشکی بخوابان
و در بهار بخوابان
از پشت سر بیا و نگاهم کن و روز و شب نگرانم باش
آنگاه
بی‌دغدغه بمیران این‌جا همین‌جا
این‌جا، آری، همین‌جا من را بخوابان
رفتم که رفتن من عین رفتن من باشد
و فرق داشته باشد با رفتن آن دیگران.
        

          ای مثل باغی از درختان گردو در ذهن کودکان ساده ی شعر! 
**ای اسماعیل!**
... 
ای خوابگرد شرق و غرب! 
ای خیانت شده! 
ای بی حافظه شده پس از نوبت ها شوک برقی! 
ای ناشتای عشق! 
ای آشنای من در باغ های بنفش جنون و بوسه! 
ای...  .