فصل های ابتدایی کتاب رو میشه بدون هیچ پیش زمینه ای فهمید اما نیمه دوم کتاب رو حتما باید پیش زمینه ای از مفاهیم فلسفی و اندیشه ای داشته باشین تا بتونین کتاب رو بفهمین.
از حيث مثبت بخوام نگاه کنم،باید بگم که اندیشه ها بطور مختصر و مفید بحث شده و میتونه یک ذهنیت کلی رو به خواننده بده
        

          ترم‌های آخر کارشناسی‌ است و ناگزیر زمان آن رسیده که به سراغ دروس اختیاری بروم. چند واحدی برای این منظور ارائه شده بود اما اشتیاقم به فلسفه سیاسی و مباحث اندیشه‌ای، مرا بیشتر به انتخابِ درسِ "اندیشه سیاسی در قرن بیستم" متمایل می‌ساخت؛ البته از شما چه پنهان، عدمِ سختگیری استاد معینی‌علمداری در نمره‌دهی و حضور و غیاب کلاسی، دلیل محکم دیگری را پیش پایم گذاشته بود! استاد، منبعی برای امتحان معرفی نکرد ولذا جزوه را کافی می‌دانست اما توأمانیِ تناقض‌آمیزِ علاقه‌ام به مباحث از طرفی و عدم حضورم در کلاس‌ها از طرفی دیگر، سبب شد تا به سراغ اثر حاضر بروم. کتابی به قلم دکتر حاتم قادری و نگارش‌یافته به تاریخ ۱۳۷۸ شمسی. 
متأسفانه متن روان و قابل فهمِ کتاب، نتوانسته بر کاستی‌های ناشی از محتوا و اندکی صفحات سرپوش بگذارد که خود نویسنده نیز به آن اذعان داشته است. به همین جهت باید گفت که اگر خیلی با اندیشه‌های سیاسی آشنا نیستید، جزوه‌های کلاسی، احتمالا گزینه مناسب‌تری خواهند بود. 
درکل، مطالب به صورت چکیده و خلاصه‌وار تنظیم شده است و بیشتر حالتی جمع‌بندی‌گونه دارد نه توضیح و تفصیل و تدریس کامل آموزه‌های سیاسی معاصر. گویا هدف نگارش کتاب صرفا تهیه منبعی برای کنکور و یا حتی امتحان کلاسی بوده تا افزایش فهم و تعمیق داده‌ها!
البته اگر بی‌انصافی را کنار بگذاریم، مطالعه اثر فعلی خالی از لطف هم نیست. بی‌شک آشنایی با اندیشه‌ها و آموزه‌های سیاسی معاصر، جذاب و پرسش‌برانگیز خواهد بود. اندیشه‌هایی که نزاع و رویارویی مداوم آنها با یگدیگر، بخش جدایی‌ناپذیری از تاریخ معاصر را شکل داده است و شواهد نشان می‌دهد که نبردشان همچنان ادامه‌دار خواهد بود. به هر حال "ز عقل اندیشه‌ها زاید" و اندیشه‌ها، اندیشه‌ها زایند. قطعا آشنایی با نظریات و  اندیشه‌های سیاسی گوناگون، می‌تواند موجب تعمق‌بخشی و شکل‌گیری تفکری خلاق و نقاد گردد؛ البته اگر به سردرگمی، پوچ‌گرایی و بی‌ثباتی انسان معاصر ختم نگردد و منبعی برای کاوش در پرسش‌های هر روزه انسان موجود باشد...





        

          اگه دوست دارید نظر فلاسفه، علما و اهل قلم راجع به سیاست و نو حکمرانی بدونید پیشنهاد میشه.
        

          کتابهای زیادی درباره این موضوع خاص وجود ندارند.فلسفه سیاسی در اسلام زمینه تنگ و باریکی است که قابلیت مانوور زیادی ندارد اما حاتم قادری توانسته درعین اختصار رئوس این موضوع را برجسته کند.
روایت قادری حتی به شرح اندیشه های کسانی میپردازد که در واقع اندیشمند سیاسی نیستند، حالا یا پیشه و حرفه آنها سیاست نبوده یا در سیاست نظری دانش و علاقه چندانی نداشته اند.مثلا ابن حنبل،غزالی ،ابن سینا و ابن خلدون در این دسته جای میگیرند.
در این موضوع دو کتاب مهم دیگر نیز موجود است: تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام اثر پاتریشیا کرون، تاریخ اندیشه سیاسی در ایران اثر جواد طباطبایی.کتاب اول حجیم و مشروح است و برای تازه واردان و متخصصان، هردو، مفید است.کتاب دوم رویکرد انتقادی نسبت به تاریخ اسلام ندارد، به سیره ها و تواریخ اسلامی کاملا اعتماد میکند و تنها نوآوری اش این است که سهم اندیشه ایرانشهری و بقایای ساسانیان را افزایش داده است.
        

          اگه دوست دارید نظر فلاسفه، علما و اهل قلم راجع به سیاست و نو حکمرانی بدونید پیشنهاد میشه.