کتابی است در مورد عملیات های والفجر مقدماتی و الفجر ۱ در اوایل سال ۶۲ که علی رغم مجاهدت های بسیار رزمندگان اسلام و تقدیم شهدای بسیار با عدم فتح مواجه می‌شود
کتاب غم انگیزی است و خواندن آن چندان توصیه نمی شود سرگذشت جوانان عزیزی در کتاب بیان شده که تشنه و گرسنه پرپر می شوند و تا آخرین قطره خون مقاومت می کنند
نویسنده که خود یکی از رزمندگان این  عملیات بوده است بسیار تلاش کرده که از منابع مختلف خاطرات را جمع آوری کند و یک تصویر از آنچه گذشته است  به خوانندگان عرضه کند و  نتیجه این تلاش ها کتابی بسیار ارزشمند است که شایسته تقدیر و تشکر است ولی ایکاش کمی نقشه و عکس و کالک در صفحات کتاب می گذاشت تا خواننده موقعیت جغرافیایی عملیات را بهتر درک کند
صحبت های ابراهیم همت در مورد عملیات ها تکان دهنده است و عدم تجربه نیروها را یکی از دلایل این شکست ها و تلفات می دا‌ند

در مورد کمبود تجهیزات ایران و دست پر بعثی ها از نظر تجهیزات نکات قابل توجهی در کتاب موجود است.

روایت شهادت سرداران بزرگ  شهید باقری، شهید چراغی و شهید ناهیدی در کتاب بیان شده است یادشان گرامی باد

توصیه می‌شود قبل از خواندن این کتاب، کتاب های همپای صاعقه و ضربت متقابل مطالعه گردد