«آسمان مال من بود»، خاطرات سرهنگ خلبان صمد بالازاده است که دوره‌های آموزشی همافری و خلبانی، پروازهای دوران جنگ تحمیلی و مسئولیت‌های ایشان پس از خلبانی را دربرمی‌گیرد.
مطالعاتی که پیرامون نیروی هوایی داشتم، بیشتر پیرامون خلبانان فانتوم بود و از خلبان‌های قهرمان F5 و حال و هوای پایگاه‌های تبریز و دزفول چیز خاصی نمی‌دانستم. این کتاب نقطه شروع مناسبی بود که گوشه‌ای از موارد بالا را برایم روشن کرد. با اینکه نگاه اول شخص در کتاب غالب است اما برخی بزرگان نظیر یدالله شریفی‌راد، شهید بابایی و شهید اردستانی به خوبی از لابه‌لای خاطرات پیدا بودند.
در مورد جنگ البته بیشتر گزارش‌مانند و مبتنی بر دفتر ثبت پروازها خاطرات نوشته شده و مثلاً خیلی جاها این‌طور است که «صبح یازده فروردین ۶۴ پوشش هوایی داشتم» یا فلان جا را بمب زدم و خلاصه تصویر کلی ماجرا مشخص نیست. روایت و به‌هم‌پیوستگی رخدادها هم نسبت به کارهای مشابه ضعیف‌تر است و شاید برای مخاطب عام قدری خواندن کتاب را دشوار کند.
        

          مرحوم سرهنگ بالازاده از نزدیک ترین و جون جونی ترین دوست های پدربزرگم تیمسار شیرافکن همتی بودن 
خیلی این کتاب با ارزشه چقدر اون میزان شوخ طبعی مرحوم توی این کتاب دیده میشه و مثل شهید پاسدار محمد بروجردی همیشه لبخند روی لب های ایشون بود. روحشون شاد