گاهی اوقات دلتنگ می شوم
دلتنگ خودم که انگار 
مدت هاست گم شده است 
و مثل یک بغض فرو خورده در گلو 
یا گریه ای باز نشده عذابم میدهد.
می دانم چقدر از خود واقعی ام دور شده ام
و حس تنهایی و گاه بی پناهی
آزارم میدهد تا جایی که محبت 
و حتی ابراز عشق دیگران را 
از سر ترحم می پنندارم 
گاهی اوقات دلسرد میشوم 
و آن کورسویی که وادارم میکند به ایستادن 
به امید گذر از سختی های امروز 
رو به خاموشی می رود.
گاهی وقت ها از عشق می ترسم 
از شندین کلمات محبت آمیز 
مبادا که این عشق بیامیزد با دلسوزی 
و داغی شود بر پیشانی من 
و جوانه ای که از دلم سر بر آورده است.