معرفی کتاب در باب تسلای خاطر: یافتن آرامش در دوران ظلمت اثر مایکل ایگناتیف مترجم سینا بحرایی

در باب تسلای خاطر: یافتن آرامش در دوران ظلمت

در باب تسلای خاطر: یافتن آرامش در دوران ظلمت

مایکل ایگناتیف و 1 نفر دیگر
3.2
2 نفر |
2 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

2

خواهم خواند

3

شابک
9786227678772
تعداد صفحات
310
تاریخ انتشار
1403/1/1

توضیحات

        کتاب «درباب تسلی خاطر: آرامش یافتن در عصر ظلمت» اثر مایکل ایگناتیف، اثری جالب است در مورد اینکه چگونه افراد در طول تاریخ در زمان‌های طاقت فرسا به دنبال آرامش بوده‌اند و البته، چگونه آن را یافته‌اند. ایگناتیف، مورخ مشهور و سیاستمدار اسبق، در زندگی و آثار شخصیت‌های تاریخی، فیلسوفان، نویسندگان و هنرمندان مختلف می‌کاود تا راه‌های مقابله آنها با تراژدی‌های شخصی و جمعی را کشف کند. او در موسسات معتبری مانند دانشگاه کمبریج، دانشگاه آکسفورد، دانشگاه هاروارد و دانشگاه تورنتو سمت‌های عالی علمی داشته است. وی ابتدا بررسی می‌کند که چگونه فرهنگ‌ها و دوره‌های مختلف، مفهوم هم دردی را تعریف می‌کردند. او متون باستانی مانند کتاب ایوب و مزامیر را بررسی می‌کند که در مواجهه با رنج، از آرامش روحی سخن می‌گویند. او همچنین در نوشته‌های فیلسوفانی مانند سیسرو، مارکوس اورلیوس و بوئتیوس که چارچوب‌های فلسفی مختلفی برای درک و تحمل سختی‌ها ارائه کردند، می‌کاود. پس از این او وارد حوزه‌های ادبی و هنری می‌شود. ایگناتیف درباره آثار نویسندگانی مانند آلبر کامو، آنا آخماتووا و پریمو لوی بحث می‌کند که راه‌هایی برای بیان درد و انعطاف‌پذیری در شرایط سخت، از طریق بیان خلاقانه‌شان پیدا کردند. او همچنین از موسیقی سخن می گوید که چگونه آرامش عاطفی و معنوی را فراهم می‌کند. پس از این او به سراغ دنیای امروز ما می‌آید، جایی که دیگر منبع‌های سنتی همدردی شامل مذهب و فرهنگ‌های محلی تضعیف شده‌اند و به جای آن افراد از طریق روابط شخصی و علم به دنبال آرامش هستند. با این حال تضیف تسلی خاطر مذهبی به هیچ وجه نیاز انسان به آسایش و امید را کنار نمی‌زند. ایگناتیف ارتباط متقابل تجربیات انسانی را در طول زمان و مکان‌های مختلف آشکار می‌کند. او با بررسی زندگی چهره‌های گوناگون نشان می‌دهد که چگونه تلاش برای یافتن تسلی خاطر، جنبه‌ای جهانی از وضعیت انسانی است. این امر به هم پیوستگی حس همبستگی و انسانیت مشترک را تقویت می‌کند. این کتاب به عنوان یادآوری عمل می‌کند که علیرغم تغییر ماهیت جهان ما، تلاش برای آسایش و امید بخشی اساسی از تجربه بشری است.
      

لیست‌های مرتبط به در باب تسلای خاطر: یافتن آرامش در دوران ظلمت

یادداشت‌ها

«در باب تس
          «در باب تسلای خاطر» تلاش می‌کند رنج انسان را از سطح تجربه‌ی شخصی فراتر ببرد و آن را در بستر تاریخ، فرهنگ و اندیشه بررسی کند. نویسنده با انتخاب چهره‌هایی شاخص از دوره‌های مختلف—از ایوب و سیسرون تا هاول و سیسلی ساندرز—تلاش کرده نشان دهد درد، اندوه و بحران اموری همگانی و همیشگی‌اند و مواجهه با آن‌ها نیز به‌همان اندازه متنوع و انسانی است.

نکته‌ی قابل توجه این است که نویسنده به‌جای پرداختن به تجربه‌های روزمره‌ی افراد گمنام، سراغ کسانی رفته که معمولاً در حافظه‌ی جمعی با قدرت، شهرت یا موفقیت شناخته می‌شوند. از این جهت، کتاب نه‌تنها از رنج آن‌ها پرده برمی‌دارد، بلکه تصورات قالبی درباره‌ی این افراد را نیز به چالش می‌کشد. همین انتخاب هوشمندانه باعث می‌شود مخاطب در خلال خواندن، متوجه شود که درد امری نخبه‌کش یا عامی‌ستیز نیست و هر کسی به‌نوعی با آن دست‌به‌گریبان است.

یکی از فصول برجسته‌ی کتاب که چنین رویکردی را به‌خوبی نمایندگی می‌کند، بخش مربوط به کارل مارکس است. روایت زندگی و دغدغه‌های مارکس به‌گونه‌ای ارائه شده که مخاطب را ترغیب می‌کند به سراغ آثار و اندیشه‌های او برود؛ بدون آن‌که نویسنده در دام ساده‌سازی یا اسطوره‌سازی از او بیفتد.

کتاب در رساندن پیام خود موفق عمل می‌کند: اینکه تسلا و تسکین امری یگانه و نسخه‌پذیر نیست. هر فرد به‌شیوه‌ای خاص به صلح درونی می‌رسد—یکی از راه نوشتن، دیگری با سفر، برخی در سکوت یا موسیقی. این نگاه چندلایه و نسبی‌گرایانه به تسلای خاطر، از نقاط قوت ساختاری و محتوایی اثر است.

با این حال، نمی‌توان از ضعف‌های کتاب نیز چشم‌پوشی کرد. برخی فصل‌ها به‌لحاظ حجم و ساختار، بیش از اندازه کش‌دار و توصیفی‌اند و مخاطب را درگیر جزئیاتی می‌کنند که نه کمکی به پیشبرد مضمون می‌کنند و نه تأثیر عاطفی یا فکری خاصی دارند. این مسئله می‌تواند باعث دل‌زدگی برخی مخاطبان شود، به‌ویژه اگر پیش‌زمینه‌ی فلسفی نداشته یا انتظار متنی خوش‌خوان‌تر را داشته باشند.

ترجمه‌ی کتاب روان و بی‌تکلف است. انتخاب واژگان، ساختار جملات و حفظ انسجام معنایی در سراسر متن از کیفیتی برخوردار است که خواندن کتاب را برای فارسی‌زبانان ممکن و قابل پیگیری نگه می‌دارد.

در نهایت، «در باب تسلای خاطر» کتابی است برای آن‌دسته از مخاطبانی که هم با مسئله‌ی رنج انسانی درگیرند و هم تمایل دارند آن را در چارچوبی فلسفی، تاریخی و انسانی تحلیل کنند. اگر از علاقه‌مندان به فلسفه نیستید، این کتاب احتمالاً برایتان کسالت‌آور خواهد بود؛ اما اگر در جست‌وجوی نگاهی ژرف‌تر به مسئله‌ی رنج و تسلا هستید، این اثر می‌تواند نقطه‌ی شروعی جدی باشد.
        

16