سانتیاگو چوپانی که همه زندگی اش را در سفر بود سانتیاگو از کودکی آروزی دیدن دنیا را داشت. آرزوی كشف كائنات و در نهایت آروزی شناخت خدا . سرانجام او کشیش شدن را رها میکند و با خریدن چند گوسفند به همه جا سفر میکند در دو سال همه دشتها و دهکده های اندلس را زیر پا گذاشت و تمامی شهرهای منطقه را میشناخت و این چیزی بود که به زندگی اش مفهوم می داد... از زندگی خودش راضی بود تا اینکه گرفتار خواب عجیبی شد...
به دنبال این خواب سانتیاگو بعد از یک سری اتفاقات پیرمردی را میبیند که زندگی او را برای همیشه تغییر میدهد و به او جرأت دنبال کردن «حدیث خویش» را میدهد همان چیزی که هر کسی در اعماق وجودش به آن وابسته است و از آغاز جوانی آن را میشناسد... پیرمرد مدتی با سانتیاگو صحبت میکند و به او در مورد بزرگترین فریب دنیا هشدار میدهد.« این که در یک لحظه از حیات خود مالکیت و فرمان زندگی را از دست میدهیم و تصور میکنیم سرنوشت بر زندگی مسلط شده است همین نکته بزرگترین فریب دنیاست.»