سالهای دانشجویی یک کتاب از دانیل استیل خوانده بودم و تصویر ذهنیم یک کتاب رمانتیک تقریبا زرد ماجراجویانه بود....نمی دانم من تغییر کرده ام یا این کتاب متفاوت از اثر قبلی بود...به نوعی یک دید جامعه شناسانه از جامعه‌ی آمریکا ارائه می داد.معیارهای انسانی و غیر انسانی،ساختار نظار سرمایه داری و قدرت و ....در این میان در درجه اول له شدن زنان و در درجه دوم مردان و فرزندان...همه دارند زیر چرخ دنده های این نظام منحط چرخ می شوند ولی با دل خوش کنک هایی کودکانه احساس عشق،شادی،قدرت،مفید بودن،صداقت،...می کنند.این کتاب من را یاد  یکی از آثار داستانی اوریانا فالاچی انداخت که در دل یک رمان از نگاهی دختر ایتالیاییشیفته آمریکا جامعه آرمانی آمریکا را با گوشت و پوست لمس می کند و درد می کشد و بی زار می شود.
امتیاز ۳ به این جهت بود که این حجم از فساد لازم به مطالعه نیست تا دانسته شود و نمی شود این کتاب را به هرکسی پیشنهاد داد و قطعا نه به نوجوانان.مسایل بی پرده و بدون سانسور مطرح می شود و برای کسی مثل من واقعا دردناک بود و دائم از خودم می پرسیدم چرا از این سبکزندگی خسته نمی شوند...چرا کسی کاری برای تغییر انجام نمی دهد؟؟؟؟