زنان از طریق بازنمایی بدن خویش در خودنگاره‌هایشان ارزش‌های سنتی را با ترفندهای مختلفی به چالش می‌کشند و در برابر هویت‌های تحمیلیِِ گذشته به مقاومت می‌پردازند. خودنگاره‌های زنان شواهد بصریِِ بسیار روشنی از بازاندیشی هویتی زنان در جامعه است. این خودنگاره‌ها همچون کنشی اجتماعی، وضعیت زنان را در جامعۀ امروز نمایان می‌سازد.

به تعبیر میشل دوسرتو زندگی روزمره و اعمال به ظاهر کوچک و بی اهمیت همچون تاکتیکی است که مردم به واسطه آن در برابر سازو کار قدرت مقاومت می‌کنند. مقاومتی از جنس طفره رفتن و نه رو در رویی مستقیم.

مواجهه با هنر را نمی توان به تجربه‌های کنترل شده و جهت داده شده در گالری‌ها و موزه‌ها یا کتاب‌های تاریخ هنر محدود کرد؛ مواجهه با هنر بخشی از تجربه زیسته و در پیوند با زندگی روزمره است.