در این رمان دگرگونی در هر لحظه ی خود زیستن را به نمایش می گذارد. اُرلاندو دَم به دَم چهره عوض می کند. زمانی زنی است که به همراه کولیان، گوسفندان را به چرا می برد. زمانی دیگر شاعر است و گوشه نشین. او شیفت? نوشتن است. در اوج ناامیدی و در قله ی شادی هم چنان می نویسد.