کتاب سرشار از نکات جالب و گاه تکان‌دهنده، از تجربیات یک تجربه‌گر نزدیک به مرگ است که در تصادفی وحشتناک، یک تاکسی به دوچرخۀ او می‌زند و او را با صورت، چندین متر بر روی آسفالت خیابان می‌کشد و با خود می‌بَـرَد.

او به کُما می‌رود و پس از مدتی که به هوش می‌آید؛ دیده‌ها و شنیده‌ها و تجربیاتش، از آن سوی درگاهِ زندگیِ دنیایی را با ما و دیگران به اشتراک می‌گذارد.

ما بخش عمدۀ این تجربیات را، در برنامۀ «زندگی پس از زندگی» دکتر عباس موزون که از شبکۀ 4 سیما در ماه مبارک رمضان پخش می‌شود، دیده‌ایم.

اما نکات، حوادث، اشارات و مطالبی هم هست که در این کتاب به آنها پرداخته‌اند و بسیار مهم و برای اهلش سودمند هستند. از این جهت از آقای حامد طهماسبی بابت به اشتراک گذاردن این مطالب و تجربیات، سپاس‌گزاریم.

یکی از نکات مثبت، فوق‌العاده عالی و قابل‌توجه، آوردن آیاتی از قرآن‌کریم با ترجمۀ فارسی در مواقع لزوم، در متن کتاب است؛ که هم به درک معنا و مفهوم موردنظر کمک می‌کند و هم راهگشا است و انسان را به پروردگار مهربان و لطف بی‌پایان او دلگرم می‌کند.

زبان روایت و نثر کتاب، آش شُلّه قلمکاری است که نظیرش را در کمتر کتابی بتوان یافت. البته در این روزگار، به نظرم اصلا نظارتی بر روی کتاب و چاپ آن وجود ندارد و مسئولان دادن مجوز انتشار به کتاب، نه خود و نه حتی کارمندان و زیردستان‌شان که مسئولیت بررسی متن کتاب را دارند، به احتمال زیاد آن را نمی‌خوانند یا دانش، بینش، تجربه و تخصص لازم برای این کار را ندارند.

به نظرم ویراستارِ این کتاب، از دور جلد کتاب را ویرایش کرده و از باقی مطالب کتاب گذشته باشد و شاید هم کتاب را ابدا ندیده باشد. به هر صورت کتاب ایرادهای بسیاری دارد که می‌توان به بخش‌هایی از آنها اشاره کرد.

* نکته: آقای حامد طهماسبی نویسندۀ این کتاب، در این زمینه کمتر مقصرند و بیشترِ تقصیر، متوجه ویراستار اثر و ناشر آن است.

ـ زبان گفتاری و زبان نوشتاری با هم مخلوط شده و هیچ کوششی برای جداسازی به‌هنگام و با قاعدۀ آنها، از سوی ویراستار محترم کتاب انجام نشده است. این مطلب از ابتدا تا انتهای کتاب مشاهده می‌شود و بزرگ‌ترین اشکال این کتاب به شمار می‌رود.

ـ ایرادهای نگارشی فراوان و بی‌شماری که گاه در فهم مطلب، انسان را دچار دردسر و مسئله می‌کند و به هیچ روی قابل تحمل نیست.

ـ غلط‌های وحشتناکی که ما در شبکه‌های اجتماعی بسیار می‌بینیم و کتاب باید از آنها خالی بوده و دور از آنها باشد. (رفتن = رفتند)

ـ غلط‌های املایی که به اندازۀ موارد دیگر نیست و به نظرم در این زمینه ویراستار زحمت کشیده است.

ـ جملات ناقص و ناتمامی که باید حتما مفهوم‌شان تمام شود تا جمله یا عبارت بعدی آغاز شود که متاسفانه اینطور نیست.

ـ بخشی از یک جمله، به زبان گفتاری نوشته شده و ادامۀ آن کاملا به زبان نوشتاری است.

ـ تکرار مطالب که بی‌اندازه و بی‌شمار است و در این بین، تکرار تذکرات نویسنده به خوانندگان بسیار زیاد است و گاه از تحمل و حوصلۀ خواننده خارج است.

ـ اشکالات دستور زبانی که گاه یک جمله، بدون فعل رها شده و جملۀ بعدی آغاز شده و مفهوم کاملا نارسا است و باید فعل در جای خود بیاید. و گاه فعل‌ها بدون قرینۀ لفظی یا معنوی حذف شده‌اند و مفهوم جمله یا عبارت را دچار خدشه و نقصان می‌کنند و خواننده سردرگم می‌شود.

ـ بسیاری از نکات نیمه‌کاره و ناتمام بیان شده و تنها با یک اشاره به ماجرا، از آن گذشته‌اند و حذف این مطالب ناقص و ناتمام، به یکپارچگی و نظم منطقی اثر کمک بیشتری می‌توانست بکند. 

در این مورد نویسنده بیشتر باید توجه و دقت داشته باشد و تصمیم بگیرد که مطالب ناقص و ناتمامی که جزئی هستند و به اصل روایت کلی آسیبی نمی‌زنند، حذف شوند.

ـ ... .

امیدواریم اگر قرار است، این کتاب تجدید چاپ شود؛ حتما یک ویراستار توانمند و وارد، با نویسنده بنشیند و سطر به سطر مطالب و نوشته‌ها را ویرایش کند و آن را به یک کتاب خواندنی تبدیل کند.

و نیز اگر قرار است کتاب جلد دومی داشته باشد، همین رویه با ویرایشی قوی انجام شود تا کتاب ارزش خواندن داشته باشد و با روح و روان و اعصاب خواننده، بازی نکند.

این سومین کتاب از مجموعه ویرایش‌های وحشتناک ـ در اصل بدون ویرایش ـ بود که تا به امروز خوانده‌ام. 

اولین کتاب چاپی بازاری از «باباگوریو» بود و دومی کتابی خلاصه از منابع آزمون کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی و این کتاب «نور در تاریکی» هم سومین آنها است و امیدوارم این لیست همین جا تمام شود! دو کتاب اول این قدر خوشبخت نبودند که خوانده شوند و در همان صفحات نخست رها شدند.

تمام 3 امتیاز داده شده به این کتاب هم، صرفا به مطالب و مفاهیمی که آقای حامد طهماسبی در برنامۀ «زندگی پس از زندگی» مطرح نمودند و چند نکته و مطلب تازۀ این کتاب داده شده است.

وگرنه کتاب در حد یک دفترِ یادداشتِ پیش‌نویس، برای ثبت رویدادهایی است که بیمِ فراموشی آنها می‌رود و لاغیر!

کتابی که من با این ایرادات و مشکلات خواندم؛ چاپ اول بود که در زمستان 1400 و در 5000 نسخه در نشر همای غدیر به چاپ رسیده بود. نمی‌دانم این مسائل در چاپ‌های بعدی حل شده است یا نه؟

من واقعا انگیزۀ نویسنده و ناشر را از چاپ یک‌شبۀ این یادداشت‌های پراکنده به نام کتاب را درک نمی‌کنم و نمی‌فهمم. 

ای کاش این کار انجام نمی‌شد؛ زیرا تنها کمکی که به ایشان و تجربیات از سر گذراندۀ ایشان شده است، پراکندن و آشفته‌کردن مطالبی است که در برنامۀ «زندگی پس از زندگی» به خوبی بیان نموده بودند.

باز هم عجله باعث شده است، کیفیت فدای سرعت شود و جای یک کتاب متقن و خوب و ارزشمند را، این مطالب پراکندۀ بدون ویرایش بگیرد.